Tenryu-ji w Arashiyamie. Ogród Niebiańskiego Smoka

Wycieczka do Arashiyamy, czyli podmiejskiej dzielnicy Kioto, jest znakomitym pomysłem, jeśli ktoś chce na chwilę odpocząć od wielkomiejskiego zgiełku japońskiej metropolii. Tu można złapać trochę oddechu... Nad rzeką wznoszą się piękne wzgórza, porośnięte klonami, które okrywają się ciepłymi kolorami jesieni. Włócząc się po uliczkach, przy których nie ma żadnych bloków ani apartamentowców, lecz tylko domki jednorodzinne, można czasami dojść do pola, łąki albo nawet kawałka bambusowego lasku. Panuje tu miła, leniwa, małomiasteczkowa atmosfera.

Na uliczkach Arashiyamy można spotkać tradycyjną rikszę. To usługa dla turystów, licznie odwiedzających ten zakątek Kioto

 Arashiyama od najdawniejszych czasów była ośrodkiem japońskiego buddyzmu zen. Znajduje się tu jeden z najważniejszych zabytków tej religii – świątynia i ogród Tenryu-ji. To one właśnie przede wszystkim były moim celem w Arashiyamie.

Ogród Niebiańskiego Smoka był głównym celem mojej wycieczki do Arashiyamy

Dopiero po powrocie do Polski „dogrzebałam się” szczegółów historii tego zabytku. A jest ona dość ciekawa. Już w IX wieku była w tym miejscu świątynia zen, ufundowana przez jedną z cesarzowych – pierwsza w Japonii! Potem w XIII wieku cesarz Kameyama zbudował na tym terenie swój pałac. W tym pałacu wychowywał się jego wnuk Go-Daigo, który następnie odziedziczył tron. Jednym z generałów cesarza Go-Daigo był szogun Ashikaga Takauji – krętacz, oszust i zdrajca. Doprowadził on do wojny domowej w Japonii, w wyniku której przejął władzę wojskową ustanawiając szogunat rodu Ashikaga, nazywany w historii Japonii okresem Muromachi. Cesarz Go-Daigo został zabity podczas wojny domowej.

Główna aleja prowadząca do świątyni Tenryu-ji

Bezwzględny szogun Takauji, choć całe swoje życie spędził na polach bitewnych i wydawał się być przywódcą absolutnie pozbawionym jakichkolwiek skrupułów, na starość zaczął mieć wyrzuty sumienia i lękać się tego, co się z nim stanie po śmierci. Otoczył się wtedy mnichami zen i rozpoczął poszukiwania wewnętrznego spokoju. Wśród otaczających go mnichów znajdowała się osoba wyjątkowa – Muso Soseki. Był to człowiek wszechstronnie wykształcony, artysta, poeta, myśliciel, wybitna osobowość. Muso Soseki opowiedział kiedyś starzejącemu się szogunowi swój sen. Podobno ujrzał on we śnie wyłaniającego się z rzeki złotego smoka i ten smok miał być wcieleniem zabitego cesarza. Smok zażądał, aby u stóp wzgórz Arashiyamy, w miejscu gdzie stał pałac, w którym wychowywał się cesarz, zbudować świątynię buddyjską.

 

Muso Soseki - mnich, poeta, kaligraf, filozof, projektant ogrodów... Żył w XIV wieku

Szogun Takauji nawet nie próbował dyskutować z tym mistycznym przesłaniem. Od razu podarował mnichom ziemię pod budowę świątyni (która nota bene wcześniej należała do zabitego cesarza Go-Daigo), a nawet specjalnym edyktem zezwolił im na handel z Chinami, dzięki czemu mieli środki na budowę nie tylko tej świątyni, ale też wielu innych. Na dodatek świątynia została nazwana Tenryu-ji, co w tłumaczeniu oznacza „Świątynia Niebiańskiego Smoka”.

Staw w ogrodzie Tenryu-ji jest często tłem dla pamiątkowych zdjęć 

 Świątynnych budowli – mniejszych i większych - było tu swojego czasu około kilkudziesięciu, ale często zdarzały się pożary, które doszczętnie trawiły drewniane zabudowania. W rezultacie, w tej chwili oglądać można w Tenryu-ji rekonstrukcje niektórych budowli, pochodzące z XIX wieku.

Pawilon opata i skromny ogród zen przed wejściem do Ogrodu Niebiańskiego Smoka

 Najprawdziwszą perłą jest jednak ogród, który przetrwał w postaci prawie nie zmienionej od XIV wieku, czyli od momentu, gdy założył go genialny artysta i projektant ogrodów Muso Soseki. Ogród ten jest połączeniem żwirowego ogrodu zen oraz ogrodu spacerowego, który można obejść ścieżkami biegnącymi wokół rozległego stawu. Staw przyozdobiony jest starannie rozmieszczonymi głazami, które mają bardzo rozbudowaną symbolikę. Oznaczają święte góry, wodospady, a nawet postaci z legend... Bardzo ciekawie wygląda „sucha kaskada”, na którą składają się głazy tak misternie dobrane i ustawione, że wygląda to tak, jakby woda właśnie przestała z nich spływać.

"Zapożyczone tło", czyli wzgórza Arashiyamy, robi wrażenie jakby ogród był nieskończony...

Linię brzegową zdobią starannie ustawione kamienie

Widok z pawilonu opata. Zdjęcie z www.japan-web-magazine.com

Woda, kamienie, drzewa - główne składniki japońskiego ogrodu

A w stawie muszą pływać kolorowe karpie. Na szczęście!

 W ogrodzie wykorzystana została też ciekawa technika „zapożyczonego krajobrazu”(często stosowana w japońskich ogrodach). Kiedy stoi się nad stawem, przed oczami rozciąga się piękny widok ogrodu na tle łagodnych wzgórz Arashiyamy. Odległe, zielone tło sprawia, że ogród wydaje się być zatopiony w naturalnym krajobrazie i pozornie nieskończony.

Udało mi się wypatrzyć kwiatki, choć w japońskich ogrodach to rzadkość. Błękitne goryczki

Kolorowe klony muszą być sfotografowane!

Ścieżka wśród klonów

Listopad to miesiąc przebarwiania się klonów w Japonii. Japończycy ruszają wtedy na wycieczki po ogrodach

 Prosto z ogrodu Tenryu-ji wychodzi się do niesamowitej alei w środku bambusowego lasku. Była ona scenerią kilku epizodów w filmie „Przyczajony tygrys – ukryty smok”.

Bambusowa aleja - jedna w większych atrakcji Arashiyamy